Najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa (wielkość gwiazdowa: +1,4m). Jest odległa od Słońca o 79 lat świetlnych i świeci 150 razy jaśniej niż Słońce. Jej wielkość absolutna to -0,57m. Gwiazda leży niemal dokładnie na ekliptyce, w związku z czym bywa regularnie zakrywana przez tarczę Księżyca. Regulus bywa również zakrywany przez planety, ponieważ jednak ich tarcze są dużo mniejsze od tarczy Księżyca, zjawiska takie są niezmiernie rzadkie. Współczesna astronomia odnotowała do tej pory tylko jedno: 7 lipca 1959 roku gwiazda została zasłonięta przez Wenus.
Nazwa
Nazwa własna w znanej dziś formie Regulus została nadana tej gwieździe przez Mikołaja Kopernika. Wywodzi się ona z łaciny i znaczy „Mały Król”. Jest to tłumaczenie starożytnej nazwy stgr. Βασιλίσκος Basiliskos, znanej z dzieła Almagest Ptolemeusza. Nazwa ta ma jeszcze dłuższą historię, gdyż już Babilończycy znali ją pod nazwą LUGAL, „Król”. Ze względu na położenie w gwiazdozbiorze gwiazda była też nazywana „sercem Lwa” (łac. Cor Leonis). Międzynarodowa Unia Astronomiczna formalnie zatwierdziła użycie nazwy Regulus dla określenia tej gwiazdy.
